Ինքնությունների միջեւ թափառող լեզուն՝ «հոմշեցնակ»
«Էրգինքե էլլուշ կուզիմ, աստաղե բեռնուշ կուզիմ...», - երգում էր համշենցի Հարուն Թոփալօղլուն եւ նրա հետ միասին գրեթե ամբողջ Հայաստանը։ Զմրուխտե Համշենի ու նրա քաղցրիկ բարբառի այցեքարտերից մեկը դարձած անվիճելի հիթը երգվեց, սիրվեց, ձեւափոխվեց եւ ներկայացվեց ամենատարբեր հարթակներում, մինչդեռ ամենասկզբում դրա համահեղինակներ Հարունն ու նրա՝ նույնպես համշենցի համագյուղացի Յուսուֆ Վայիչը բնավ հիթ գրելու ու ամբոխները ցնծելու մտադրություն չունեին։
Այսօր Թոփալօղլուն ժպիտով է հիշում՝ բազմաթիվ «քավերները»... Читать дальше...