Սուրբ ծնունդը՝ շրջափակման մեջ
Այստեղից երբեք չերեւացող հորիզոնից բարձրացող արեւի՝ լեռների երկայնքով ցրիվ տված թավ, մուգ ծիրանագույն շողերի գույներով ու բազմիմաստ լռությամբ են լցված ստեփանակերտյան տոնական առավոտները:
Հացի փռի կտուրից վեր բարձրացող փոքրիկ խողովակն ու դրանից դուրս եկող ծուխը հոգեկան կայունության թիվ մեկ նախապայմանն է՝ հացը կա, ուրեմն դեռ, ինչպես Արցախում են ասում, «ձիգ կտանք (կձգենք)»:
Մի բան է միայն փոխվել հացի փռում.
«Ցելոֆան օնի՞ք» Ոչ, Արցախում երբեք չեն փորձել որդեգրել պոլիէթիլենից հրաժարվելու քաղաքականությունը... Читать дальше...