Մի քիչ կատարելություն մարդկային արարումների հոսքի մեջ
Ձգտել լինել գրեթե անտեսանելի, անդեմությամբ քողարկել տեսակդ ու պարփակվել փշոտ պատյանի ներսում. մարդիկ տեսնում են միայն արտաքինը, պարզը, իրենց ընկալման շրջանակում ընդունելին ու ճանաչելին, բայց ոչ երբեք խրթինը, բացահայտում ակնկալողն ու ներքին շերտեր ունեցողը: Ինքդ ես շարել պատը, կախել կողպեքը: Ինքդ ես մեկուսացել շրջապատված ամբոխի անդադար բվվոցով, շրջապատված անտարբերությամբ, եսակենտրոնությամբ, փոքրոգությամբ, մերկանտելիզմով, սնոբիզմով, շրջապատված հասարակարգով, որը վաղուց սպառել է պարզ կարողությունը՝ նայելու ու տեսնելու գեղեցիկը... Читать дальше...