Η επικίνδυνη πανεπιστημιούπολη
Υπήρχε ένα διάστημα που το campus του Πανεπιστημίου στου Ζωγράφου ήταν ενοχλητική το φθινόπωρο, την περίοδο των φεστιβάλ που έκαναν οι πολιτικές νεολαίες και διάφορες παρατάξεις. Οταν, αμέσως μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, διοργανώνονταν διάφορα μεταμεσονύκτια πάρτι με αποτέλεσμα οι ταλαίπωροι περίοικοι να πηγαίνουν στη δουλειά ξενυχτισμένοι, τουλάχιστον όμως είχαν κάνει επανάληψη διάφορα λαϊκά και άλλα σουξέ και είχαν βελτιώσει τα ακούσματά τους σε διάφορα ιδιώματα του σαϊκεντέλικ τρανς.
Ως περίοικος υπήρξα από τους ιερομάρτυρες που ανέχτηκαν ανήμποροι τα ηρωικά πάρτι του πολιτικοποιημένου ανθού της νεολαίας. Κάποια στιγμή άλλαξα κατοικία και πλέον δεν μπορώ να σας ενημερώσω για τις καλλιτεχνικές τάσεις στον στρατευμένο φοιτητικό κόσμο. Ευτυχώς, επειδή στην περιοχή έχει αρχίσει τελευταία να βρωμάει μπαρούτι. Μέσα στον χώρο του τέως πανεπιστημιακού ασύλου, που ως φαίνεται ακόμα λειτουργεί περίπου ως άβατον για να κρύβονται διάφορες εκδοχές παραβατικότητας. Και εκτός, με προτίμηση έως πρόσφατα τη σχετικώς έρημη περιοχή κάτω από την Κατεχάκη όπου εδρεύουν τα ΜΑΤ τα οποία υφίστανται κατά καιρούς διάφορες επιθέσεις με μολότοφ και όχι μόνο. Πολύ συχνά, μάλιστα, οι μολότοφ καταλήγουν σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα τα οποία γίνονται παρανάλωμα της φωτιάς.
Τελευταία, όμως, ιδίως από τη μέρα που τοποθετήθηκε βόμβα κάτω από φυλάκιο της φρουράς των ΜΑΤ, τα πράγματα έχουν εκτραπεί. Οι βίαιες επιθέσεις κουκουλοφόρων κατά στόχων εκτός του πανεπιστημίου έχουν πληθύνει και ως φαίνεται κάποιοι πηγαίνουν γυρεύοντας να καταγραφούν οι βίαιοι τρόποι τους.
Χθες τα ξημερώματα, άγνωστοι βγήκαν από την πανεπιστημιούπολη, περιέλουσαν με βενζίνη αυτοκίνητα σταθμευμένα σε περιοχή του Ζωγράφου και έβαλαν φωτιά, με αποτέλεσμα όχι μόνο την καταστροφή τριών σχολικών και κάποιων ΙΧ. Παραλίγο η φωτιά να φτάσει σε κατοικίες.
Οπως καταλαβαίνει κανείς, για όποιους λόγους κι αν γίνονται αυτές οι καταδρομικές επιθέσεις δολιοφθοράς, συνιστούν εγκληματική συμπεριφορά, κατά περιουσιών αλλά και κατά ανθρώπινων ζωών. Οσο κι αν είμαστε εξοικειωμένοι με τη βία και τα μπάχαλα στο όνομα του αναρχισμού, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμα κι από μια στραβή μπορεί να υπάρξουν ευρύτερες επιπτώσεις. Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί, το 2010, στη Marfin; Το γεγονός ότι τότε δεν πλήρωσε κανείς για τους τρεις φόνους δεν σημαίνει ότι πρέπει να δίνεται από το κράτος η εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι ο τόπος που ο νόμος συχνά δεν επιβάλλεται.
Για την κλιμάκωση της βίας στον χώρο του Πανεπιστημίου, θα έπρεπε να έχει ανησυχήσει και το Πανεπιστήμιο και η Πολιτεία. Ας σκεφτούν, έστω και με καθυστέρηση, πώς θα αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο πριν γίνει κάποιο μεγαλύτερο κακό (δεν είναι βέβαια μικρό κακό η καταστροφή αυτοκινήτων, της περιουσίας δηλαδή ενός σχολείου ή ιδιωτών).
Στην αγόρευσή του στη Βουλή, στη συζήτηση του πρόσφατου νόμου του υπουργείου Παιδείας, ο Πρωθυπουργός είχε πει ότι η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων θα βοηθήσει τη συντριβή της βίας που εκκολάπτεται, στο όνομα διαφόρων ιδεολογιών, στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης. Πιθανόν, στο μέλλον, κάτι τέτοιο να συμβεί. Ως τότε, όμως, χρειάζεται οι πανεπιστημιακοί χώροι να πάψουν να είναι ορμητήρια παραβατικότητας και αντικοινωνικής βίας. Μετά την πανθομολογημένη χρεοκοπία της πανεπιστημιακής αστυνομίας, το κράτος (στο οποίοι οι πολίτες έχουν επενδύσει σοβαρά ζητώντας ασφάλεια) θα περιμένει κάποια ανεπανόρθωτη καταστροφή για να δράσει;