Ο Μητσοτάκης δοκιμάζει το δικό του «Κυριάκο δώστα όλα»

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε ότι εκλογές χωρίς παροχές δεν γίνονται

Μέχρι τώρα ο Μητσοτάκης επέμενε ότι «υποσχέσεις δεν κάνει».

Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέφευγε να δεσμεύεται σε αιτήματα «κοινωνικών φορέων».

Ήθελε να κυβερνήσει χωρίς το βάρος τέτοιων δεσμεύσεων.

Μόνο που οι εκλογές έχουν τη δική τους δυναμική.

Ιδίως όταν ο στόχος είναι η αυτοδυναμία για να αποφευχθεί η περιπέτεια νέων εκλογών, με απλή αναλογική αυτή τη φορά.

Και έτσι και ο Κυριάκος ανακάλυψε τις παροχές και αυτός.

Τις μειώσεις φόρων, τις σταδιακές αυξήσεις αποδοχών, την ενίσχυση των υποδομών, τις προσλήψεις προσωπικού σε τμήματα του δημοσίου, την αύξηση και επέκταση ορισμένων επιδομάτων.

Μόνο που αυτά δεν έλεγαν διάφοροι ότι θα οδηγήσουν σε «δημοσιονομικό εκτροχιασμό»;

Όμως, φαίνεται ότι η μάχη των εκλογών επιβάλλει άλλη τακτική.

Γιατί η πραγματικότητα είναι ότι κοινωνία δεν μπορεί να εμπνευστεί ούτε από τη «δημοσιονομική πειθαρχία» ούτε γενικά από την «ανάπτυξη». Θέλει λιγότερους φόρους, περισσότερα εισοδήματα και περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας.

Κοντολογίς όσα στερήθηκε τα χρόνια των μνημονίων.

Μόνο που εδώ είναι η μικρή λεπτομέρεια που δεν ομολογήθηκε από τη ΝΔ.

Η χώρα παραμένει επί της ουσίας στα μνημόνια.

Είναι υπό επιτήρηση, έχει να αποπληρώσει ένα τεράστιο χρέος και πρέπει να εξασφαλίζει τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα.

Όλα αυτά δύσκολα συνδυάζονται με μεγάλες παροχές.

Εδώ μικρές έκανε ο Τσίπρας και αμέσως του έβγαλαν «κίτρινη κάρτα» ότι δεν πιάνει το πλεόνασμα.

Η ΝΔ πώς θα το κάνει;

Θα έρθει σε σύγκρουση με τους δανειστές;

Θα αποφασίσει «μονομερώς» να πάει σε μικρότερα πλεονάσματα;

Θα κάνει «επαναδιαπραγμάτευση»;

Θυμίζω ότι ακόμη και ο «τρισκατάρατος» Βαρουφάκης αυτό πήγε να κάνει και είδαμε τι ακολούθησε.

Εγώ δεν έχω καμιά αντίρρηση με τις παροχές.

Οι «παροχές» που διάφοροι τις αντιμετωπίζουν ως «λαϊκισμό» είναι στην πραγματικότητα η στιγμή που τα κόμματα θυμούνται ότι υπάρχουν και οι ψηφοφόροι και τα πραγματικά τους προβλήματα.

Είναι η στιγμή που θυμούνται την ανεργία, τη φτώχεια, τα λεφτά που τελειώνουν πάντα πριν τελειώσει και ο μήνας.

Μόνο που αυτή η στιγμή είναι σύντομη.

Μετά τις εκλογές ισχύει, για όλα τα κόμματα, το «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη».

Όμως, οι ψηφοφόροι δεν ξεχνούν.

Ιδίως όταν έχουν περάσει όσα περνάμε στην Ελλάδα εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια.

Και τότε αρχίζουν τα δύσκολα για τα κόμματα.

Ακόμη και αυτά που πίστεψαν ότι θριάμβευσαν στις εκλογές.