მედია: “ოცნებას” აქვს ძალიან დაფარული და ეშმაკური პროექტი” – რატომ დატოვა საქართველოს ხელისუფლებამ უკრაინის თხოვნა უპასუხოდ და რას ნიშნავს კასიანოვის “საყვედური”?
საქართველოში უკრაინის ელჩის მოვალეობის შემსრულებელმა ანდრეი კასიანოვმა გუშინ ბრიფინგი გამართა, რომელზეც საქართველოს ხელისუფლების მიერ უპასუხოდ დატოვებულ დახმარების თხოვნებზე ისაუბრა. კასიანოვმა თქვა, რომ საქართველოს მთავრობას გენერატორებითა და ტრანსფორმატორებით დახმარების თხოვნით ერთი თვის წინ მიმართეს, თუმცა დადებითი პასუხი ამ დრომდე არ მიუღიათ.
“უკრაინას ამჟამად უკიდურესად სჭირდება დახმარება ელექტროენერგეტიკული სისტემის აღდგენაში – გენერატორებიდან და ტრანსფორმატორებიდან დაწყებული, რათა უზრუნველვყოთ განათება საავადმყოფოებისთვის, სახლებისთვის და სკოლებისთვის. კრემლის არაადამიანები და ჯალათები გულწრფელნი არიან თავიან განზრახვაში – მათ უნდათ გაანადგურონ უკრაინელები სიცივით. ერთი თვის წინ ჩვენ მივმართეთ საქართველოს მთავრობას შესაბამისი თხოვნით, თუმცა, სამწუხაროდ, დადებითი გადაწყვეტილება დღემდე არ მიგვიღია“, – განაცხადა კასიანოვმა.
მანვე ისაუბრა სამხედრო დახმარებაზეც, რომლის მიღების იმედი უკრაინას ჰქონდა იმის გათვალისწინებით, რომ იგი საქართველოს ეხმარებოდა ბოლო ათწლეულების შეიარაღებულ კონფლიქტებში. კასიანოვის თქმით, საქართველოს ხელისუფლებისგან ომის დაწყების შემდეგ, “მრავალრიცხოვანი თხოვნის მიუხედავად”, საელჩოს პასუხი არ მიუღია უკრაინისთვის იარაღის, საბრძოლო მასალისა და როგორც სამხედრო, ასევე ორმაგი დანიშნულების სხვა ტექნიკის მიწოდებასთან დაკავშირებით.
“ყოველთვის გულწრფელი და ღია ვიყავით ჩვენს განზრახვებში. კვლავ გვჯერა, რომ სამხედრო დახმარებისთვის უკრაინის მიმართვა მოძმე საქართველოსადმი იმ დროს, როდესაც საუბარი მიდიოდა გადარჩენა-არგადარჩენაზე, სიცოცხლესა და სიკვდილზე, სრულიად იყო გამართლებული, სამართლიანი და აუცილებელი, რადგან ერთ დროს უკრაინის მთავრობა დაეხმარა ქართველი ლტოლვილების ევაკუაციაში სვანეთის მთებში, გაუწია საქართველოს უძლიერესი ჰუმანიტარული დახმარება 1993 წელს, ასევე სამხედრო-ტექნიკური და პოლიტიკური დახმარება 2008 წელს.
ასევე გამართლებული და აუცილებელი იყო უკრაინაში თავდადებული ქართველი ვაჟკაცების გაშვების ორგანიზებული მცდელობა, რომელთაც გადაწყვიტეს დაეცვათ ჩვენი ქვეყნები საერთო მტრისგან – რუსეთის ფედერაციისგან“, – განაცხადა კასიანოვმა.
- ანდრეი კასიანოვის ამ განცხადებას “ქართულ ოცნებაში” უპასუხეს. მმართველი გუნდის შეფასებით, კასიანოვმა პირდაპირ თქვა, რომ საქართველო ომის მხარედ უნდა დაფიქსირდეს.
“ხალხის ძალის“ წევრი ზურაბ ქადაგიძე ანდრეი კასიანოვის განცხადებას მორიგ აღიარებას უწოდებს იმის შესახებ, რომ „მრავალრიცხოვანი თხოვნის მიუხედავად, არ მიუღიათ პასუხი საქართველოს მთავრობისგან უკრაინისთვის იარაღის, საბრძოლო მასალისა და როგორც სამხედრო, ასევე ორმაგი დანიშნულების სხვა ტექნიკის მიწოდებასთან დაკავშირებით“.
“ეს არის მორიგი აღიარება იმისა, რასაც დიდი ხანია ვამბობთ – გარკვეული ძალები დაჟინებით ითხოვენ და ცდილობენ, რომ სამხედრო კონფლიქტში საქართველო დაფიქსირდეს როგორც მხარე, საბოლოოდ კი ეს ყველაფერი ემსახურება ჩვენ ქვეყანაში მეორე ფრონტის გახსნას და ჩვენი ქვეყნის ომში ჩათრევას!” – წერს ქადაგიძე „ფეისბუკზე“.
- კასიანოვის განცხადებას პოლიტოლოგი პაატა ზაქარეიშვილი აფასებს და ამბობს, რომ უკრაინას არა მხოლოდ საქართველოს, ყველას მიმართ ჰქონდა პრეტენზია, ეს უნდა გავიაზროთ და არ უნდა გვეშინოდეს ჩვენი პოზიციები დავიცვათ, მაგრამ როცა მხოლოდ ომს აბრალებ და არაფერში ეხმარები, ძნელია დაიცვა შენი პოზიცია.
“ანდრეი კასიანოვის გამოსვლა ძალზე მნიშვნელოვანია იმიტომ, რომ მან, პრაქტიკულად, ყველაფერი მოჰყვა საქართველო-უკრაინის ურთიერთობებზე. მას რაღაცაზე შეიძლება დაეთანხმო, რაღაცაზე – არა, მაგრამ ფაქტია, რომ უკრაინის თხოვნებისა და წინადადებების ფონზე, საქართველო, პრაქტიკულად, მათ არაფერში დახმარებია, გარდა იმისა, რომ ომის დასაწყისში თვითონ მოქალაქეები აგროვებდნენ რაღაცეებს და უგზავნიდნენ ჰუმანიტარულ დახმარებას (მადლობა ღმერთს, საქართველოს ხელისუფლება მათ ამაში ხელს არ უშლიდა).
ლაპარაკია ომში დახმარებაზე, რაზეც ბევრმა სახელმწიფომ უკრაინას უარი უთხრა – გავიხსენოთ, როცა უკრაინა ამერიკისგან ცის ჩაკეტვას ითხოვდა და მან არ გააკეთა ეს, რადგან ესკალაციას გამოიწვევდა. უკრაინას ისრაელი არ აძლევს იარაღს, ამიტომ, თავისთავად, იმის თქმა, რომ უკრაინას საქართველოს მიმართ ჰქონდა რთული დამოკიდებულება, ეს არის აბსურდული და ყოვლად მიუღებელი. უკრაინა ყველას მიმართ მკაცრი იყო. გავიხსენოთ, მაგ. როცა თავიდან უკრაინამ ქვეყანაში გერმანიის პრეზიდენტი არ შეუშვა, ვინაიდან ჩათვალეს, რომ გერმანია არ ეხმარებოდა და უკრაინისთვის არაფერს აკეთებდა. უკრაინას ყველას მიმართ ჰქონდა პრეტენზია, არა მხოლოდ საქართველოს მიმართ, ეს უნდა გავიაზროთ და არ უნდა გვეშინოდეს ჩვენი პოზიციები დავიცვათ. მაგრამ როცა არაფერში ეხმარები, როცა მხოლოდ ომს აბრალებ, ძნელია დაიცვა შენი პოზიცია.
როცა ზელენსკი ყველას სთხოვდა ომში დახმარებას, ყველა არ ეხმარებოდა და ისრაელი არის ამის მშვენიერი მაგალითი – იარაღს არ აძლევდა, მაგრამ აძლევდა რაღაც პირობებს ჯარისკაცების დაცვისთვის. ჩვენ, რა თქმა უნდა, სამხედრო დახმარება არა, მაგრამ ჰუმანიტარული დახმარება უნდა გაგვეწია: გაგვეგზავნა 2-3 სახანძრო მანქანა, ამდენივე სასწრაფო დახმარების მანქანა, ან რა გახდა გენერატორები, როცა შეიძლება მისი შოვნა? შეიძლება იქვე, პოლონეთში, ან რუმინეთში იყიდო და საქართველოს სახელით გადასცე, რა პრობლემაა… ლაპარაკია არასაომარ დახმარებაზე. უკრაინას ჩვენ საერთოდ არანაირად ვეხმარებით და ლაპარაკი იმაზე, ჩვენგან ომს ითხოვენო, არის ძალიან უსინდისო განცხადება.