Երբ պատասխանատու ես դառնում ողջ մոլորակի համար
Ծնկներիս վրա զգում էի երկու փոքրիկ մարմինների ջերմությունը: Անհանգիստ շարժումներ էին անում, ինչին արձագանքում էի ձեռքերս կտորից տոպրակին ավելի ամուր սեղմելով: Սպիտակ ականջի ծայրը դուրս էր պրծել կտորի արանքից ու, ծովի վրա շնաձկան պոչի նման, փորձում էր լող տալ օդի մեջ: