پولمرگی خصیصه آن نظام توسعهای است که بهدلیل عدم اصلاح سازوکارهای صرف کردن منابع، با داشتن منابع پولی بیشتر، قوت بیشتری برای برداشتن گامهای نادرست بزرگتر پیدا میکند و خود را با پول بیشتر به دشواری افزونتری میاندازد. سازوکارهای حاکم بر نظام بودجهریزی را نیز برخی اسباب و علل تداوم این وضعیت میدانم. پولمرگی پدیدهای نیست که با رفت و آمدن افراد درمان شود، بلکه اصلاحات اساسی در نظام سنجش عملکردها، داشتن دادههای دقیق درباره عدم تعادلهای ساختاری و اندیشههای نوآورانه و حمایت اجتماعی گسترده برای خروج از حلقه خودتقویتشونده آن ضرورت دارد.