Και δεύτερος υποψήφιος μάρτυρας υπέρ του Λιγνάδη τον... έκαψε με την κατάθεσή του : Τα «πρόστυχα» μαθήματα, η φαντασίωση και το… χαμίνι

«Κατά τη διάρκεια του μαθήματος, για άσχετο λόγο, μπορεί να κατέβαζε το παντελόνι του ή μπορεί να απηύθυνε προσβλητικές, σεξουαλικού τύπου ενίοτε, φράσεις στους συμμαθητές μου» ανέφερε ο μάρτυρας.

Ενώπιον της ανακρίτριας βρέθηκε και ο σκηνοθέτης Γ.Π., ο οποίος υποτίθεται ότι θα πιστοποιούσε πως τον Αύγουστο του 2010, οπότε και φέρεται να τελέστηκε ο πρώτος βιασμός, ο Δημήτρης Λιγνάδης ήταν μαζί του στην Αίγυπτο.

Στην κατάθεσή του, πάντως, ενώπιον της ανακρίτριας, ο μάρτυρας «έκαψε» τον προφυλακισμένο ηθοποιό, λέγοντας ότι ο δάσκαλος Λιγνάδης κατέβαζε το παντελόνι του κατά τη διάρκεια των μαθημάτων που παρέδιδε.

Όπως ανέφερε, γνώρισε τον Λιγνάδη το 2005, μετά το τέλος μιας παράστασης, όπου είχε πάει με μια φίλη του. Είπε, κατόπιν, ότι εκείνη του μετέφερε ότι ο Λιγνάδης είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον να τον γνωρίσει και του συνέστησε να προσέχει.

Όταν ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου του έστειλε μήνυμα στο κινητό το ίδιο βράδυ, εκείνος τον απέφυγε ευγενικά. Κατόπιν, παρέθεσε στην ανακρίτρια τις εμπειρίες του, όταν είχε τον Λιγνάδη καθηγητή στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Ο 38χρονος ανέφερε στην ανακρίτρια ότι, τον Ιούλιο του 2010, ο Λιγνάδης του πρότεινε να ταξιδέψει μαζί του στην Αίγυπτο, ενώ συγχρόνως του είχε πει ότι θέλει να τον κάνει βοηθό σκηνοθέτη σε παράστασή του.

Μάλιστα κατά την κατάθεσή του ανέφρε «κατά τη διάρκεια του μαθήματος, για άσχετο λόγο, μπορεί να κατέβαζε το παντελόνι του ή μπορεί να απηύθυνε προσβλητικές, σεξουαλικού τύπου ενίοτε, φράσεις στους συμμαθητές μου».

Ακολουθεί αναλυτικά η κατάθεση του Γ.Π.:

«Πρώτη φορά γνώρισα τον κύριο Λιγνάδη το 2005, μετά το τέλος της παράστασης “Ορέστεια” που παιζόταν στην Πειραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου είχα πάει με μια φίλη μου, την Κ.Κ., σπουδάστρια στη σχολή “ΊΑΣΜΟΣ”. Τελείωσε η παράσταση, βγήκαμε έξω και ήρθε κατά πάνω μας. Όπως μου είπε η φίλη μου, ήθελε να μάθει για εμένα και μου είπε «πρόσεχε» (η φίλη μου). Ο κύριος Λιγνάδης ζήτησε το τηλέφωνό μου και αργά το βράδυ μου έστειλε μήνυμα, γεγονός που με θορύβησε κι εγώ προσπάθησα πολύ ευγενικά να τον αποφύγω. Εγώ τότε ήμουν σε σταθερή σχέση με την κοπέλα μου Β.Π. Τον Αύγουστο του 2016 γνώρισα την κυρία Τρουφάκου στην Επίδαυρ και μου είπε ότι θα με προετοιμάσει προκειμένου να δώσω εξετάσεις για τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ακολούθως, όταν εισήλθα στη Σχολή, τον είχα καθηγητή στο τρίτο έτος και με ξένιζε ιδιαίτερα η συμπεριφορά του κατά τη μέθοδο διδασκαλίας που ακολουθούσε, καθώς κατά τη διάρκεια του μαθήματος, για άσχετο λόγο, μπορεί να κατέβαζε το παντελόνι του ή μπορεί να απηύθυνε προσβλητικές, σεξουαλικού τύπου ενίοτε, φράσεις στους συμμαθητές μου.

«Τον Σεπτέμβριο του 2009 έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον κύριο Λιγνάδη για να συνεργαστούμε για την επικείμενη παράσταση που θα σκηνοθετούσε ( το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα), είχε ειδοποιήσει και το συμμαθητή μου ηθοποιό —-. Εμείς τελικά πήραμε από κοινού την απόφαση να συνεργαστούμε μαζί του, αφού θα ήμασταν μαζί σε αυτή την παράσταση. Γινόντουσαν οι παραστάσεις και αρχίσαμε να κάνουμε παρέα σαν θίασος Ποτέ δεν είχαμε ερωτική σχέση με τον κατηγορούμενο και εκείνος δεν έκανε ποτέ κάποια σχετική προσπάθεια, όσο μπορώ να θυμηθώ. Τον Ιούλιο του 2010 ( 7-8 του μηνός περίπου) με προσκαλεί να πάω μαζί του στην Επίδαυρο προκειμένου να παρακολουθήσουμε μια παράσταση που σκηνοθετούσε ο Σπύρος Ευαγγελάτος και πρωταγωνιστούσε ο κύριος Μαρκουλάκης. Πήγαμε με το αυτοκίνητό του, ένα σκουρόχρωμο κάμπριο. Ήμασταν στο αμάξι εγώ, ο φίλος μου ο —- και ο ηθοποιός —-. Στην παραλία “Παναγίτσα” γνώρισα την κυρία —- και τον κύριο —-. Ο κύριος Λιγνάδης έμενε στο ξενοδοχείο “Ακτίς”, απ’ όσο θυμάμαι εγώ με τον κύριο —- σε ένα άλλο ξενοδοχείο. Η κυρία —- και ο κύριος Λιγνάδης ήταν επιστήθιοι – αδελφικοί φίλοι. Με κάποιο τρόπο είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη μου αυτός ο άνθρωπος. Κάποια στιγμή μου “πέταξε” την πρόταση για το ταξίδι στην Αίγυπτο, οι δυο μας. Παράλληλα, μου είχε κάνει και επαγγελματική πρόταση να είμαι βοηθός σκηνοθέτη στην παράσταση “Amadeus”. Με αρκετές πιέσεις και με πρόφαση ότι θα δουλεύαμε και το και το σκριπτ του θεατρικού έργου, πήγα. Μου είπε ότι θα έκλεινε εκείνος τα εισιτήριακαι του είπα ότι θα του έδινα τα 400 ευρώ αμέσωςκαι τα υπόλοιπα (400 ευρώ) ταυτόχρονα. όλο το πακέτο του ταξιδιού ήταν 800 ευρώ, περίπου. Μου είπε ότι ήταν να πάει και κάποιος άλλος φίλος του μαζί, ο οποίος τελικά δεν πήγε και έτσι ζήτησε από εμένα να πάω.

Ο Νείλος και η “φαντασίωση” του Λιγνάδη

«Το ταξίδι ήταν να διαρκέσει περισσότερες μέρες, όμως κάποια στιγμή μου ανακοίνωσε αιφνιδίως ότι πρέπει να γυρίσουμε πίσω. Δεν πήγαμε στο δεύτερο σκέλος του ταξιδιού που περιλάμβανε το θέρετρο “Σαρ Ελ Σεΐχ”. Δεν θυμάμαι ακριβώς τις ημερομηνίες. Πήγαμε μαζί απ’ όσο θυμάμαι και γυρίσαμε μαζί. Για κάποιο λόγο, ήθελε να μου επιβάλει να γυρίσουμε μαζί. Εκεί, μέναμε στο ίδιο δωμάτιο, σε ξεχωριστά κρεβάτια. Δεν είχαμε ποτέ ερωτικές σχέσεις. Θυμάμαι ότι πήγαμε στο Κάιρο από Αθήνα. Θυμάμαι ότι πρέπει να μείναμε ένα με δύο βράδια στο Κάιρο και μετά με εσωτερική πτήση πήγαμε σε κάποιο άλλο μέρος για να πάρουμε το κρουαζιερόπλοιο για να κάνουμε κρουαζιέρα στο Νείλο. Συμπληρωματικά σας δηλώνω σχετικά με αυτό ότι έμαθα μετά από μια φίλη μου ότι αυτό το ταξίδι ήταν προγραμματισμένο να γίνει με κάποιον άλλον ηθοποιό και συγκεκριμένα με το —– , ο οποίος για πολλά χρόνια ήταν ψυχρός απέναντί μου θεωρώντας (όπως έμαθα αργότερα) ότι τον αντικατέστησα στο ταξίδι αυτό της Αιγύπτου. Εγώ δεν είχα ποτέ ερωτική σχέση με τον κατηγορούμενο. Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο ταξίδι μας ήταν ότι μου αφηγήθηκε και μια ιστορία που τότε μου είχε προξενήσει αρνητική εντύπωση, ότι οι παλιοί έβαζαν γυμνά αγόρια αλειμμένα με λάδια να τρέχουν ανάμεσα σε φυτείες καπνού και ο,τι κόλλαγε στο δέρμα τους από καπνό εκείνοι το απέξυναν και το χρησιμοποιούσαν για να καπνίσουν».

Το… χαμίνι

«Επίσης θέλω να σας αναφέρω και ένα άλλο περιστατικό, όταν σε ένα σταθμό μας όπου επισκεφτήκαμε κάποιους αρχαιολογικούς χώρους, έχασα τον κύριο Λιγνάδη, τον έψαχνα για πάρα πολλή ώρα γιατί η αποστολή έπρεπε να αποχωρήσει, είχα ανησυχήσει γιατί δεν μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί του και δεν ήξερα πώς θα μπορούσα να διαχειριστώ ένα τέτοιο περιστατικό σε μια ξένη χώρα. Λίγο πριν αποχωρήσει το κρουαζιερόπλοιο εμφανίστηκε μπροστά μου, ενώ εγώ ήμουν εξαιρετικά ανήσυχος και μου είπε με αντιδραστικό ύφος ότι δεν έχω λόγο να ανησυχώ, γιατί είχε πηδήξει αυτή τη μάντρα και ήταν με ένα χαμίνι (σ.σ. παιδί του δρόμου), μέσα στα δέντρα».

Το τελευταίο βράδυ, στο Λούξορ, πριν φύγουμε, έκανα διαρκείς εμετούς και παρέλυσα. Εκείνος με άφησε σε ένα παγκάκι, κράτησε κάποια χρήματα στην τσέπη του, μου έδωσε το πορτοφόλι του για να μην του το κλέψουν και έφυγε. Μετά από αρκετή ώρα, επέστρεψε με τελείως διαφορετικό ύφος απέναντί μου και με πήγε στο δωμάτιο για να ξεκουραστώ. Μετά το ταξίδι και αφού αποφάσισα να μην συνεργαστώ στην παραγωγή “Amadeus” πήγα και τον βρήκα στην Λέσχη Γραμμάτων και Τεχνών», όπου έπαιζε στην παράσταση «Βέρθερος» του Γκαίτε, σε σκηνοθεσία Σκουρλέτη και του έδωσα σε ένα φακελάκι τα υπόλοιπα χρήματα. Μετά δεν είχαμε κάποια συνεργασία, πλην του 2016, ότν τον συνάντησα για 3 μέρες και αργότερα (το ίδιο έτος) όταν ο αδελφός του Γιάννης Λιγνάδης με κάλεσε να συμμετάσχω σε ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα «Θουκυδίδης Γραμματικός». Επίσης αργότερα όταν υπέγραψε τη σύμβασή μου στο «Εθνικό Θέατρο» Ιανουάριο – Ιούλιο 2020, όπου δεν τον είδα, απλώς υπέγραψε τη σύμβασή μου και εγώ ήδη εργαζόμουν για το «Εθνικό». Από τη δική μου εμπειρία, στο πλαίσιο της συνεργασίας μας στο θέατρο, ο συγκεκριμένος ηθοποιός ερχόταν πριν από την έναρξη της παράστασης. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω ότι σε μια παράσταση του Συμποσίου του Πλάτωνα, ενώ ο ίδιος συμμετείχε και ως ηθοποιός στην παράσταση, μας πήρε τηλέφωνο να ξεκινήσουμε την παράσταση και ο ίδιος μπήκε μετά. Δεν ήταν από τους ηθοποιούς – ασκητές, στο πλαίσιο της προετοιμασίας του για κάποια παράσταση, χωρίς να θέλω να κρίνω αυτή του την επιλογή, είναι μια επιλογή. Τον Αύγουστο, απ’ όσο γνωρίζω, οι παραστάσεις στην Επίδαυρο ξεκινούν μετά τις εννέα το βράδυ. Με τον Α.Μ. γνωριζόμαστε λόγω της Σχολής του «Εθνικού» και πάντα διαισθανόμουν ότι κάτι τον βαραίνει, χωρίς να έχω τη δύναμη ποτέ να τον ρωτήσω. Ο λόγος που έρχομαι και καταθέτω τα ανωτέρω είναι επειδή αιφνιδίως άκουσα ότι αναφέρθηκε το όνομά μου από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του κατηγορουμένου, σχετικά με την εν λόγω υπόθεση για την οποία δε γνώριζα τίποτα».