საშინაო დავალების შესრულებისას გაწეული დახმარება – სასარგებლო თუ შემაფერხებელი
ბევრი მშობლისთვის, მცირეწლოვანი შვილების დახმარებას, საშინაო დავალების შესრულებისას, თან ახლავს დარწმუნების მცდელობა, რომ ბავშვებმა მიირთვან ბოსტნეული ან დაიძინონ დროულად, შეწყვიტონ თამაში და ა.შ.
მონაცემთა ორ ეროვნულ ნაკრებში, რომელიც მოიცავს საჯარო და კერძო დაწყებითი სკოლების მოსწავლეების მონაცემებს, მკვლევარებმა აშშ-დან ვერ აღმოაჩინეს მნიშვნელოვანი კავშირი საშინაო დავალების შესრულებისას მშობლების დახმარებასა და ბავშვის მათემატიკურ და ან აკადემიურ მიღწევებს შორის.
„როგორც ასეთი, ჩვენმა აღმოჩენებმა კითხვის ნიშნის ქვეშ დააყენა ათწლეულების განმავლობაში მშობელთა მიერ დახმარების გაწევის წახალისება და საშინაო დავალების კონტროლი“, – წერენ ავტორები. არასწორმა მიდგომამ შეიძლება ბავშვებს სწავლის სიყვარული და მოტივაცია დაუქვეითოს და უფრო მეტად შემაფერხებელი აღმოჩნდეს, როდესაც მას დამოუკიდებელი ტესტის დაწერა მოუწევს. კვლევებმა აჩვენა, რომ სავარაუდოა, მშობელმა საშინაო დავალების შესრულების პროცესი აღიქვას, როგორც სტრესული მდგომარეობა, რაც გამოიწვევს ორმხრივ დაძაბულობას.
ამ კვლევების უმეტესობა ფოკუსირებული იყო საშუალო სკოლის ასაკის ბავშვებზე, მაგრამ დაწყებითი სკოლის მოსწავლეები იმყოფებიან განვითარების განსაკუთრებით მნიშვნელოვან ეტაპზე, სადაც საშინაო დავალებას შეიძლება ჰქონდეს გაცილებით დიდი გავლენა, როგორც ნეგატიური, ისე დადებითი. ამრიგად, მკვლევარები ცდილობდნენ დაედგინათ, როგორ უმკლავდებიან უმცროსი ბავშვები, 1-დან მე-5 კლასებს შორის, მშობლების დახმარებას საშინაო დავალების შესრულებაში. ამისთვის ავტორებმა გამოიყენეს ეროვნულ მონაცემთა ნაკრები 1997- 1998 და 2011 წლებში. წინა კვლევებისგან განსხვავებით, მათ ასევე გაითვალისწინეს ისეთი ცვლადები ფაქტორები, როგორიცაა სოციალურ-ეკონომიკური მდგომარეობა და მშობლების განათლების დონე.
მონაცემების ანალიზით გუნდმა ვერ იპოვა დადებითი ეფექტი. ავტორებს არ შეუძლიათ დარწმუნებულები იყვნენ, რატომ, მაგრამ მათ აქვთ რამდენიმე ახსნა. შეიძლება, მაგალითად, სახლში არსებული სტრესული მდგომარეობა არ იყოს ხელსაყრელი სწავლისთვის. ან შესაძლოა იმიტომ, რომ მშობლები ასრულებენ სამუშაოს უმეტეს ნაწილს, ნაცვლად იმისა, რომ ასწავლონ შვილებს დამოუკიდებლად აზროვნება. ისინი ხომ არ არიან მომზადებულები, როგორც მასწავლებლები, რათა მომავალ თაობას შესაბამისი ცოდნა მისცენ.
ეს რეალობა შეიცვალა პანდემიურ ეპოქაში. დისტანციური სწავლების დროს მშობლების ჩართულობამ დადებითი გავლენა იქონია ბავშვების ადაპტირებაზე. მათი დახმარება ჩვეულებრივ მოვლენად იქცა. მაგრამ ეს პროცესი განსხვავდება, როდესაც მოსწავლე დისტანციურად სწავლობს და როდესაც სკოლაში დადის.
თუმცა ეს ყველაფერი სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ბავშვების საშინაო დავალების შესრულებაში დახმარებას არანაირი სარგებელი არ მოაქვს, რადგან კვლევამ არ განასხვავა მშობლების დახმარების ტიპები და მხოლოდ აჩვენა, რა გავლენა იქონია აკადემიურ მიღწევებზე. მაგალითად შვილებთან მეტი დროის გატარებამ, შესაძლოა, დადებითი გავლენა იქონიოს მათ მენტალურ ჯანმრთელობაზე, ასევე მშობლის მორალური მხარდაჭერა და თავდაჯერებულობა შვილს ეხმარება, იყოს ბრძოლისუნარიანი და წარმატებული.
წყარო: science alert