Մեկ օր հունահռոմեականների հետ
Հայաստանի հունահռոմեական ոճի ըմբշամարտի հավաքականը մեր ծանր հրետանին է: Վերջին տարիներին, գրեթե, չի եղել որեւէ խոշոր միջազգային մրցաշար, որտեղից այն ձեռնունայն վերադառնա: Նախորդ Օլիմպիական խաղերում էլ Հայաստանի 3 մեդալներից 2-ի համար հենց հունահռոմեականներին ենք պարտական:
Առջեւում Ռիոյի ամառային 31-րդ խաղերն են, որտեղ Լեւոն Ջուլֆալակյանից ու իր թիմից ակնկալիքները կրկին շատ մեծ են:
Բարձունքում լինելն այս ընտրանու համար օրինաչափություն է, սակայն չպետք է կարծել, որ այդ ամենը չափազանց հեշտ է տրվում: Դրա հետեւում տքնաջան աշխատանք ու երկարատեւ մարզումներ են թաքնված:
[[gallery1]]
Հերթական անգամ հետեւում ենք մեր ըմբիշների մարզումներին, այս անգամ Ծաղկաձորում ենք: Ծաղկաձորյան մռայլ ու անձրեւոտ օրերից մեկն է, սակայն դահլիճում գտնվողների համար երբեք էլ եղանակը խոչընդոտող հանգամանք չի հանդիսացել: Մարզումները կայանում են ցանկացած եղանակի:
11:30 բոլորը դահլիճում են ու Լեւոն Ջուլֆալակյանն իրեն հատուկ ավանդական ձեւով ազդարարում է պարապմունքների սկզիբը: Գորգի վրա նրա դիմաց կանգնած են հավաքին մասնակցող բոլոր 40 ըմբիշները՝ որոնք դասավորված են ըստ քաշային կարգերի: Տղաները մարզիչներից ստանում են հրահանգներն ու անցնում գործի:
[[gallery2]]
Լեւոն Ջուլֆալակյանի հետ քննարկում ենք մեր ուղեգրերի քանակը, բնականաբար, համարում է, որ մասնակիցների թիվը կարող էր ավելին լինել (Ռիոյում ելույթ են ունենալու Միհրան Հարությունյանը (66 կգ), Արսեն Ջուլֆալակյանը (75 կգ), Մաքսիմ Մանուկյանը (85 կգ) եւ Արթուր Ալեքսանյանը (98 կգ): Սակայն առաջնային խնդիրը հիմա խաղերում լավ հանդես գալն է:
Հայաստանի ընտրանու հետ Օլիմպիական խաղերին նախապատրաստվում է նաեւ Վենեսուելայի ընտրանին, որին նույնպես հաջողվել է 4 ուղեգիր նվաճել:
Մարզիչը համոզված է, որ Օլիմպիական խաղերում միշտ էլ ուժեղներն են հաղթում, քանի որ պայքարն իսկապես շատ ծանր է ու լարված: Իսկ ահա ըմբշամարտի թույլ ավանդույթներ ունեցող երկրները խաղերում մեծացնում են մարզաձեւի աշխարհագրությունը:
Ջուլֆալակյանն ասում է, որ յուրաքանչյուր քաշային կարգում 4-5 թույլ մրցակիցներ կան ու հաջող վիճակահանության դեպքում հնարավոր է առանց լուրջ դժվարությունների հասնել նույնիսկ եզրափակիչ:
[[gallery3]]
Նա լավատես է ու հավատում է միայն տղաների աշխատանքի արդյունքներին: Շատ խստապահանջ է ու ցանկանում է, որ բոլորն իրենց գործին լրջությամբ մոտենան:
«Տղաներ, ասել եմ, ում գորգի վրա պարապ տեսնեմ, դուրս է գալու դահլիճից»,- հանկարծ լսվում է մարզչի ձայնը:
Այնուհետեւ գորգի վրա բոլորին իր շուրջը հավաքած ցույց է տալիս մի քանի կարեւոր հնարքներ ու դրանք կիրառելու խորամանկությունները: Երիտասարդկան ու մեծահասակների հավաքականների ըմբիշները, ամենատիտղոսակիր մարզիկներ՝ ԱԱ-ի, ԵԱ-ի ու Օլիմպիական խաղերի մեդալակիրներ, լուռ ու ուշադիր հետեւում են մարզչի հրահանգներին:
Ու կրկին մարզչի ձայնն է մեզ զգոնացնում. «Անցանք գործի, չենք կանգնում, տղաներ»: Համոզվում ենք, որ հաղթանակներն ու այնքան անհավանական նվաճումներն իրականում հենց այսպես են կերտվում, այսպիսի սովորական մարզադահլիճներում: Սակայն հաջողության հասնելու բաղադրատոմսն իր մեջ ներառում է «աշխատասիրություն», «նվիրվածություն» ու «համառություն» դեղահաբերը:
Եթե նպատակին հասնելու ճանապարհին հոգնում եք ու ցանկանում կանգ առնել, ապա ըմբշամարտի դահլիճը ճիշտ ձեր տեղն է: Այստեղ ձեզ կօգնեն շատ բան հասկանալ: Ըմբիշները ոչինչ չեն խնայում մի քանի րոպեով պատվոհարթակը վայելելու համար:
[[gallery4]]
Առավոտյան մարզումներն աստիճանաբար ավարտին են մոտենում: «Կեցցեք, վերջացրինք տղաներ»,-կրկին լսում ենք մարզչի ձայնը:
1,5-ժամյա մարզումից թեեւ հոգնած, սակայն տղաները չեն շտապում մարզադահլիճը լքել, նրանք դեռ երկար մնում են գորգի վրա: Ոմանք դեռ վազում են, մյուսները շարունակում կիսատ թողած գործը, մեկ այլ խմբի համար էլ գորգի վրա նստած խոսելն ու կատակելն է օգնում լիցքաթափվել:
Ըմբիշներն ընամենը մի քանի ժամ ունեն հանգստանալու ու ճաշելու համար, որից հետո արդեն 2-րդ մարզումն են անցկացնելու:
Ծաղկաձորում ըմբիշների մեկ օրը վայելեց մեր թիմը՝
Գոհար Նալբանդյանը, Հասմիկ Բաբայանը, Էմին Արիստակեսյանը
Նախագծի գործընկեր