ҚАБРДАГИ ҚИЙНОҚЛАР… (10-қисм)
*** Сарвинознинг типирчилаши, силтаниб оҳ чекиши, бақиришлари негадир менга ҳузур бағишлай борарди. У қанчалар қаттиқроқ, кўпроқ дод солса, мен шунча мамнун бўлаётгандим. Иблис ҳам тек қараб турмасди. Нуқул мени тезлаб янада қаттиқроқ бўғишга ундарди… Сал ўтиб менга бу ҳам камдек туюла бошлади. Иблиснинг кўрсатмасини кутиб ўтирмай, ҳамон Сарвинозни тинчлантиришга уринаётган қўриқчимга ёпишдим. […]