Jak nie zawalić pracy, kiedy życie wali się na głowę? Triki terapeutów

19.08.2019 18:11

Focus.pl

Jak nie zawalić pracy, kiedy życie wali się na głowę? Triki terapeutów

Kreatywność i ambicje często biorą się z tego samego pierwotnego bólu, co nerwice - zauważa psycholog Megan Bruneau. Poniższe wskazówki opracowała podczas pracy z biznesmenami doświadczającymi załamania nerwowego. Tak naprawdę ten przewodnik przyda się każdemu, kto przeżywa trudny moment, ale chce pozostać w grze i nadal wykonywać swoje zadania.

<h2>Jak nie wypaść z gry, gdy masz trudny moment?</h2>

Nie dostajemy L4 na złamane serce, z powodu rodzinnych kłótni albo żałoby po ukochanym zwierzaku. A jednak trudne emocje, których wtedy doświadczamy, przenikają nas i pochłaniają nasze moce przerobowe. Słupki, statystyki i tabele w Excelu wydają się nagle zupełnie nieistotne. Co robić: zaprzeczać emocjom, zagłuszać je, ulegać im? Nie, nie, nie.

Każdy z nas doświadcza smutku, lęku, żalu, a każda z tych emocji ma zazwyczaj swoje źródła w starcie - miłości, pracy, zdrowia, złudzeń. Na różne sposoby radzimy sobie z tymi przeciwnościami, a mają na to wpływ nasze wcześniejsze doświadczenia, sposób wychowania, a co się z tym wiąże - nabyta odporność psychiczna. Gdy mechanizmy obronne, które miały nas chronić przed bólem, zawodzą, zazwyczaj pojawia się depresja. Boryka się z nią około 300 milionów ludzi na całym świecie!

Sprawa jest skomplikowana i nie da się jej zamknąć w prostym przewodniku lub  kilku podpunktach. Często za tzw. trudnymi emocjami, kryje się prawda o naszych potrzebach, która domaga się uwagi, a w dotarciu do niej powinien pomóc dobry psychoterapeuta.

<h2>Produktywność, efektywność, wyniki…</h2>

Kto chciałby o nich słuchać, kiedy życie zaczyna przerastać? A jednak, jak pisze terapeutka Megan Bruneau na łamach <a href="https://qz.com/">qz.com</a>, wielu klientów, głównie przedsiębiorców, którzy zgłaszają się do jej gabinetu, skarży się na trudności w codziennym funkcjonowaniu. Utrudniają je brak motywacji, koncentracji i kontroli, nieregularny sen i apetyt.

Bruneau trenuje ze swoimi pacjentami odporność  w obliczu niepewności życia. Sama nieraz doświadczała niepokoju i przeżyła załamanie. „Choć było to - delikatnie mówiąc - niezbyt wygodne, zaczęłam postrzegać je jako okazję do zbadania natury tego bolesnego i frustrującego doświadczenia, przez które przechodzi wiele osób”.

Poniższe wskazówki opracowała dla każdego, kto przeżywa trudny okres i chce dołożyć wszelkich starań, by nadal wykonywać swoje zadania.

<h2>1. Wyjdź z domu</h2>

Depresja to kłamczucha. Podszeptuje  np.: „Jesteś smutasem. Nikt nie chce twojego towarzystwa”, „Stalkuj na Insta nową dziewczynę swojego ex”, „ Oszczędzaj energię i pracuj z domu”. (jeśli zaś chodzi o wydajność, praca zdalna może być wyzwaniem nawet, gdy jesteśmy w dobrej formie). Kończysz przed komputerem, klikając kolejny raz „Następny odcinek”? Pomimo tego, co podpowiada ci depresja, wstań, wyjdź, pójdź do kawiarni, biblioteki, znajdź przestrzeń coworkingową. To pomaga.

<h2>2. Dostosuj oczekiwania do swoich możliwości </h2>

Pomyśl o swoim zdrowiu psychicznym jak o systemie operacyjnym komputera. Kiedy wszystko jest w porządku, działasz jak nowy Mac z otwartym jednym programem. Kiedy jesteś przygnębiony lub zasmucony, wiatraczek niepokoju ciągle się kręci.

Biorąc pod uwagę, że siłą napędową depresji jest w wielu przypadkach perfekcjonizm, to „odpuszczenie sobie”, może powodować kolejną falę wstydu, frustracji i niepokoju. Osoby, które dotychczas osiągały najlepsze wyniki, były dumne ze swoich możliwości, są przyzwyczajone do spełniania oczekiwań innych. Niestety, gdy znajdujemy się w słabszym stanie emocjonalnym, powinniśmy nauczyć się nie oczekiwać od siebie zbyt wiele i doceniać nawet najmniejsze wysiłki.

Bruneau radzi, by ustalać cele, które są konkretne, mierzalne, osiągalne, istotne i określone w czasie. Na przykład zamiast „jutro zrobię projekt” , lepiej napisać: „pójdę do kawiarni i od 11 do 18 rozpiszę kolejne etapy projektu”. To zmniejsza niepokój i uczucie przytłoczenia. Osiągnięcie realistycznych celów podnosi pewność siebie, co z kolei zwiększa motywację.

<h2>3. Pamiętaj o samodyscyplinie (i opiekuj się sobą)</h2>

Słowo „samodyscyplina” nabiera nowego znaczenia w kontekście poprzedniego punktu - a więc realnych wymagań wobec siebie. Kiedy już wiemy, co będzie dla nas dobre, bierzemy za siebie odpowiedzialność i dbamy jak dojrzały dorosły o dziecko. Dzielimy zadania na mniejsze kroki, planujemy, pilnujemy terminów, ustalamy cele z terapeutą lub trenerem, zatrudniamy stażystę. Nie strofuj się, raczej opiekuj się sobą. I wstydź się prosić o pomoc.

<h2>4. Nie izoluj się</h2>

Osoby, które przeżywają trudne chwile, mają tendencje do unikania towarzystwa. Tymczasem to właśnie obecność jest lekiem na ból. Oczywiście nie byle jaka obecność. Biorąc pod uwagę teorię, że jesteśmy wypadkową  5 osób, z którymi najczęściej mamy kontakt, warto zadbać, by były to osoby, które się o nas troszczą i przy których można pozwolić sobie na całkowitą swobodę. Czasem wystarczy razem pobyć, wspólnie ugotować kolację, obejrzeć Netflixa.

Warto też zadbać o czas tylko ze sobą (tak, tak: zabrać się na randkę). Jak pisze Bruneau, istnieją dwa rodzaje „samoopieki”, gdy czujemy się załamani. Są to takie czynności, które wymagające pełnej koncentracji i odciągają uwagę od problemu, np. wspinaczka czy wizyta w escape roomie; oraz  takie, które pomagają przetwarzać emocje: jak pisanie pamiętnika czy tworzenie sztuki. (Joga łączy oba typy!).

<h2>5. Bądź swoim sprzymierzeńcem </h2>

Myślisz, że zmotywuje cię „Weź się w garść” albo „Nie maż się”? Nie. Pojawia się coraz więcej badań sugerujących, że samokrytyka działa demotywująco. O wiele lepszą alternatywą jest czułość. Chodzi przede wszystkim o zrozumienie, że wszyscy jesteśmy niedoskonałymi istotami . Kiedy w naszym wewnętrznym dialogu dominuje wyrozumiałość, troska i współczucie, traktujemy siebie jak przyjaciela. Dajemy sobie miejsce na błędy, wspieramy rozwój, odnosimy się w czuły sposób, pozwalamy na podejmowanie ryzyka. A kiedy upadniemy - nie ganimy się za porażki, ale wyciągamy dłoń, doceniamy starania i pomagamy otrzepać kolana.

<h2>6. Skorzystaj z pomocy terapeuty</h2>

Terapeuci są dla „wariatów”? Nie, terapeuci są dla osób, które chcą rozwinąć swój potencjał i poradzić sobie z tym, co im nie służy.  Psychoterapia to profesjonalne, świadome, nieoceniające i uważne wsparcie dla każdego, kto przeżywa trudny okres. Boisz się, że wyrzucisz pieniądze w błoto? Jak pokazują badania, bardziej angażujemy się w to, w co lokujemy kapitał. Może więc będziemy bardziej skłonni zadbać o poprawę samopoczucia, gdy zainwestujemy w sesje terapeutyczne?

<h2>7. Naucz się dostrzegać dobre strony swojego bólu</h2>

„Sztuka potrafi sprawić, że smutek staje się piękny” (Brené Brown)

</blockquote>

Masz ochotę tupnąć nogą? Bardzo dobrze. Ale jeszcze bardziej niż to tupnięcie pomoże ci zaakceptowanie całego inwentarza dobrodziejstw, z jakimi wiąże się twoja wrażliwość.

Kreatywność i ambicja często biorą się z tego samego pierwotnego bólu, co nasze nerwice. Trauma przeżyta we wczesnym dzieciństwie może sprzyjać rozwijaniu talentu artystycznego, specyficznemu  poczuciu humoru, ale może również prowadzić do odczuwania przytłaczającego wstydu, który w dorosłości przekształci się w depresję i stany lękowe. Warto więc przyjąć, zaakceptować i uznać, że wielu naszych mocnych stron i sukcesów, nie byłoby, gdyby nie bitwy, które toczymy we własnym wnętrzu.

A co jeśli nie chodzi o to, żeby znaleźć sens, tylko go nadawać? Taka praktyka z pewnością poprawia jakość życia. Warto więc rozejrzeć się i poszukać lekcji w doświadczeniu, które nas spotyka, przekształcić wewnętrzny „bałagan” w misję, a smutek w sztukę.

Na podstawie: <a href="https://qz.com/1089589/how-to-stay-productive-when-youre-depressed-or-heartbroken/?fbclid=IwAR1rcAhlSmj25J_lC2Yw9Wez5WwQOvXoLY-xi7RlzyJWDaNeJ5krNx-yoG0">qz.com</a>