«Ուզում եմ ծառայել հայրենիքիս. կգամ ձեզ կտեսնեմ, կարոտս կառնեմ, բայց էլի հետ կգնամ». 23-ամյա լեյտենանտը զոհվեց հանուն հայրենիքի
23-ամյա լեյտենանտ Արմեն Ստեփանյանը հերոսաբար զոհվել է Արցախի դեմ թուրք-ադրբեջանական ագրեսիան հետ մղելու ժամանակ: Արմեն Ստեփանյանը ծնվել է Արմավիրի մարզի Մեծամոր քաղաքում: Մանկավարժական համալսարանում սովորելուն զուգահեռ սովորել է նաև Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանում, 2019 թվականինց անցել սպայական ծառայության Արցախի (Մարտունու) զորամասերից մեկում: Արցախյան պատերազմում զոհված Արմեն Ստեփանյանի հորեղբոր աղջիկը՝ Անահիտ Ստեփանյանը, պատմում է. «Արմենը …
The post «Ուզում եմ ծառայել հայրենիքիս. կգամ ձեզ կտեսնեմ, կարոտս կառնեմ, բայց էլի հետ կգնամ». 23-ամյա լեյտենանտը զոհվեց հանուն հայրենիքի appeared first on ԳԱԼԱ.
23-ամյա լեյտենանտ Արմեն Ստեփանյանը հերոսաբար զոհվել է Արցախի դեմ թուրք-ադրբեջանական ագրեսիան հետ մղելու ժամանակ:
Արմեն Ստեփանյանը ծնվել է Արմավիրի մարզի Մեծամոր քաղաքում:
Մանկավարժական համալսարանում սովորելուն զուգահեռ սովորել է նաև Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանում, 2019 թվականինց անցել սպայական ծառայության Արցախի (Մարտունու) զորամասերից մեկում:
Արցախյան պատերազմում զոհված Արմեն Ստեփանյանի հորեղբոր աղջիկը՝ Անահիտ Ստեփանյանը, պատմում է.
«Արմենը բազմակողմանի զարգացած մարդ էր .չնայած նրան, որ չուներ երաժշտական կրթություն, ուներ ձայնային տվյալներ, կիթառ էր նվագում, հենց կիթառը ձեռքն էր վերցնում, սկսում էր երգել. «Թռչեի՜ մտքով տուն, ուր իմ մայրն է արթուն». սիրում էր էս երգը:
Արմենը ֆուտբոլ էր շատ սիրում, մի ժամանակ «Փյունիկ» ֆուտբոլային ակումբում է խաղացել, չնայած իր բազմակողմանի լինելուն՝ միշտ զինվորականի մասնագիտությունն է համարել իրենը: Ինքը զինվորականի կյանք էր սիրում, իր մասնագիտությունը: Ծառայությունից հետո հասկացել էր, որ դա իրենն է. մեզ ասում էր՝ ես ուզում եմ ծառայել հայրենիքիս, կգամ ձեզ կտեսնեմ, կարոտս կառնեմ, բայց էլի հետ կգնամ: Սիրում էր իր ծառայությունը, իր զինվորներին, իր համազգեստը:
Մինչև ծառայության անցնելը, երբ ինձ հարցեր էր տալիս պատմությունից կամ գգրականությունի, ես երբեմն դրանց պատասխանը չէի ունենում, նայում էր ու հիասթափված ասում՝ է՜հ, Անահիտ էդպես չի լինի: Երբ արդեն ծառայության էր անցել, զանգեց, խոսեցինք, իմացավ, որ շտեմարանի հանձնարարությունն եմ գրում, ասաց՝ Անահի՞տ, այ տես, որ ուզես կդառնաս…
Արմենը ուզում էր, որ բոլորս լավ սովորենք ու ամեն ինչին շատ լավ տիրապետենք:
Հենց գալիս էր տուն, մեզ հարցնում էր ապրիլյան քառօրյա պատերազմի հերոսների անունները, ասում էր՝ մինչև գնամ հետ գամ, բոլորի անունները իմանաք: Ասում էր՝ ախր ոնց կարող է մարդ իր պատմությունը չգիտենա, ոնց կարելի է հերոսներին չճանաչել»,- պատմում է Արմեն Ստեփանյանի հորեղբոր աղջիկը:
«Հոգատար էր, կատակասեր, բարի ու շիտակ: Արմենը բոլորիս շտապօգնությունն էր, առանց տրտնջալու օգնում էր բոլորին:
Արմենը ամեն իրավիճակում, անգամ ծանր պահերին կատակում էր. մի բառ էր ասում և վերջ, մթնոլորտը փոխում էր իր ներկայությամբ, իր կատակներով: Չկար էդպիսի մի մարդ, որ Արմենի կատակները չհասկանար կամ դրանից վիրավորվեր»,- շարունակում է արցախյան պատերազմում զոհված հերոսի քույրը:
Անահիտ Ստեփանյանը պատմում է, որ Արմենը հետաքրքրված էր պատմությամբ, գրականությամբ։ Շատ էր կարդում՝ թե դասական, թե՛ ժամանակակից գրականություն: Իր գրքերին առանձնահատուկ խնամքով էր վերաբերվում:
23-ամյա լեյտենանտը մահացել է հոկտեմբերի 23-ին մարտական գործողությունների ժամանակ: Արմեն Ստեփանյանը թեժ մարտի ժամանակ ձեռքերով փակել է իր զինվորներին, որի արդյունքում կարողացել է փրկել մեկ զինվորի կյանք: Երիտասարդ սպան մարտական գործողությունների ժամանակ ստանում է կյանքի հետ անհամատեղելի վնասվածք:
Հերոսի հորեղբոր աղջիկն ասում է.
«Ճիշտ է, հպարտ ես ու ամեն տեղ ուզում ես ասել, որ դու Արմենի քույրն ես, հենց էն Արմենի, ով կյանք է փրկել, հենց էն Արմենի, որ հերոսաբար է զոհվել, բայց մի դառը կարոտ մտնում է ներսդ ու հասկանում ես, որ դու իրեն չես տեսնելու… Արմենի ծնողները շատ լավ գիտակցում են, որ իրենց տղան զոհվել է հանուն հայրենիքի, և ինչքան էլ վիշտը ծանր ու դժվար է, իրենք հպարտ են, որ Արմենի նման որդի են դաստիարակել»,- եզրափակեց նա:
The post «Ուզում եմ ծառայել հայրենիքիս. կգամ ձեզ կտեսնեմ, կարոտս կառնեմ, բայց էլի հետ կգնամ». 23-ամյա լեյտենանտը զոհվեց հանուն հայրենիքի appeared first on ԳԱԼԱ.