Pięć szybkich wniosków: Lech – Cracovia 1:1
Pięć szybkich wniosków to cykl opisujący w skrócie dany mecz Lecha Poznań. Jeszcze przed przedstawieniem plusów i minusów danego spotkania, analizy meczu, statystyk pomeczowych, analizy gry danego zawodnika czy wyboru najlepszej akcji w wykonaniu Kolejorza, prezentujemy pięć szybkich pomeczowych wniosków. Kilkadziesiąt minut po każdym meczu na gorąco pięć spostrzeżeń na temat występu drużyny i poszczególnych piłkarzy.
Najgorszy możliwy scenariusz
Już od pierwszych minut było widać problemy Lecha Poznań. Gra nie bardzo się kleiła, z czasem poznaniacy zaczęli przeważać aż stracili gola po błędzie obrony. Był to najgorszy możliwy scenariusz, po bramce na 1:0 dla krakowian taktyka Cracovii była jasna. Goście z miejsca cofnęli się murując dostęp do swojej bramki. W drugiej połowie Cracovia nawet nie udawała chęci grania z piłkę. Rywal postawił autobus nerwowo odliczając minuty do końca meczu w którym przyjechał przede wszystkim nie przegrać. To spotkanie wyglądałoby zupełnie inaczej gdyby to Lech jako pierwszy wyszedł na prowadzenie zmuszając tym samym gości do bardziej ofensywnej gry. Poznaniacy przegrywając 0:1 ponownie nie potrafili odrobić strat. Po raz ostatni ta sztuka udała im się prawie 2 lata temu 24 listopada 2018 roku.
Bez pomysłu
Lech w niedzielnym meczu nie miał pomysłu na grę. Nie było Pedro Tiby, nie było oczekiwanej boiskowej jakości w środku pola. Jakub Moder nie jest jeszcze na takim poziomie na którym jest Portugalczyk mający największy wpływ na ofensywną grę w środku pola. Lech miał dziś problemy z wymianą 3-4 podań dzięki którym rozmontowałby defensywę Cracovii. Poznaniacy ratowali się więc uderzeniami z daleka, których było wiele. Bramkarz „Pasów” w meczu z Lechem nie miał tzw. „dnia konia”, wszystkie uderzenia jakie oddali lechici były jak najbardziej do odrobienia, Niemczycki wykonał swoje zadanie i nie zrobił dziś nic wielkiego. Lechowe statystyki tego meczu (22 strzały, 10 celnych, 66% posiadania piłki) zamazują rzeczywisty obraz gry. Poznaniacy spisali się dużo poniżej oczekiwań, zagrali poniżej swoich możliwości, zbyt wolno, nie byli zaskoczeniem dla krakowian zdobywając jeszcze przypadkową bramkę.
Nie ten poziom dla Marchewy
Kolejny raz Filip Marchwiński pokazał, że nie nadaje się na ten poziom. „Marchewa” od miesięcy stoi w miejscu, na wszystkich frontach na których gra nie widać tego jego słynnego talentu. 18-latek nie błyszczy w seniorskim Lechu, nie błyszczy w rezerwach, nie błyszczy w kadrze U-19. Marchwiński to idealny zawodnik na wejście z ławki w meczu w którym Lechowi idzie, Lech prowadzi i gra na luzie. W takiej sytuacji ten piłkarz potrafi robić liczby, w innych spotkaniach gra właśnie tak jak dziś. Filip Marchwiński znów nic nie pokazał nie wykorzystując swojej szansy. Kibice od dawna mają do niego wiele uwag, po tym meczu uwag jest i będzie jeszcze więcej. Optycznie słaby mecz „Marchewy”, który nic nie wniósł do ofensywy potwierdzają jeszcze dane z platformy InStat. Spośród piłkarzy grających od początku gorszy był tylko ściągnięty w przerwie Nika Kacharava. W meczu z Cracovią wychowanek Lecha nie miał żadnego kluczowego zagrania i wygrał jedynie 27% pojedynków 1 na 1 z 15 stoczonych. „Marchewa” często gra nonszalancko, mało efektywnie, dziś było równie źle. Z trójki graczy (Marchwiński, Muhar i Kacharava), którzy w niedzielę niespodziewanie dostali szansę gry od początku najsłabiej wypadł właśnie ten pierwszy.
Nietrafiony skład, słaby mecz liderów
Trener Dariusz Żuraw eksperymentalny skład na dzisiejszy mecz argumentował dużym zmęczeniem zawodników spotkaniem z Benfiką. Jeśli Lech już jest zmęczony to co będzie dalej? Przed nami jeszcze wiele gier co 3-4 dni i to nie takich w których Lech 2 razy w ciągu 3 dni zagra u siebie. Wyjściowa jedenastka nie była trafiona, zmiennicy poza Awwadem, który zdobył gola niewiele pokazali, Marchwiński, Muhar, Kacharava a nawet Kravets nie wykorzystali swojej szansy. Znów słabo zagrał Dani Ramirez, który poza strzałem w poprzeczkę nie zademonstrował nic wartego uwagi, Jakub Moder nie był sobą, dużym zawodem była gra po wejściu Mikaela Ishaka oraz Jakuba Kamińskiego. W niedzielę na boisku nie było piłkarza, który zasługiwałby na wyższą ocenę niż 3+. To duże rozczarowanie, z pewnością wielu kibiców nie spodziewało się aż tak słabej postawy Lecha Poznań.
Czas się obudzić
Za nami 7 kolejek w sezonie w którym do końca rozgrywek pozostały już 23 mecze. Kolejorz jest na 10. miejscu, ma bilans średniaka 2-3-2 i 10 punktów straty do rewelacyjnego lidera. Lech ma co prawda do rozegrania zaległe spotkanie, ale co z tego? Nie ma gwarancji, że zespół skupiony bardziej na Lidze Europy przestanie w końcu traktować Ekstraklasę jak zło konieczne. Lech musi się obudzić, zmienić priorytety, jest już najwyższa pora, by to polska liga stała się równie ważna dla drużyny, jak europejskie puchary. Jeśli Lech nie obudzi się wtedy może mieć problemy nawet z załapaniem się do kolejnej edycji europejskich pucharów. Takie rundy jesienne jak ta trwająca już przerabialiśmy, później wiosną nie zawsze udawało się odrobić wszystkie straty, na końcu brakowało punktów do mistrzostwa lub do samych pucharów. W dodatku teraz liga jest krótsza niż w poprzednich latach a terminarz nam nie sprzyja. W następnej kolejce Lech zagra w Warszawie, patrząc na tabelę mecz na terenie na którym od lat Kolejorzowi nie idzie jest arcyważny, następna porażka czy nawet remis tylko pogrąży nas w corocznym jesiennym, ligowym kryzysie.
Obserwuj KKSLECH.com i przeglądaj nasze treści również na dwóch portalach społecznościowych. Nasz serwis nie posiada swojego profilu na Facebooku.
—
TWITTER
YOUTUBE
> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <